dzieciobójca

dzieciobójca (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌd͡ʑɛ̇t͡ɕɔˈbujt͡sa], AS: [ʒ́ėćobui ̯ca], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. zabójca dziecka lub dzieci

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dzieciobójca	dzieciobójcy
dopełniacz	dzieciobójcy	dzieciobójców
celownik	dzieciobójcy	dzieciobójcom
biernik	dzieciobójcę	dzieciobójców
narzędnik	dzieciobójcą	dzieciobójcami
miejscownik	dzieciobójcy	dzieciobójcach
wołacz	dzieciobójco	dzieciobójcy

przykłady:

(1.1) Na razie nie udało się przesłuchać domniemanego dzieciobójcy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zabójca

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dzieciobójstwo n

forma żeńska dzieciobójczyni ż

przym. dzieciobójczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) дзетазабойца m
• bułgarski: (1.1) детеубиец m
• duński: (1.1) barnemorder w
• francuski: (1.1) infanticide m
• hiszpański: (1.1) infanticida m
• niemiecki: (1.1) Kindesmörder m
• nowogrecki: (1.1) παιδοκτόνος m
• rosyjski: (1.1) детоубийца m
• węgierski: (1.1) gyermekgyilkos

źródła: