drzeworyt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

drzeworyt (język polski)[edytuj]

technika drzeworytu (1.1)
drzeworyt (1.2)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szt. technika graficzna druku wypukłego posługująca się drewnianymi płytkami do wykonywania odbitek; zob. też drzeworyt w Wikipedii
(1.2) szt. odbitka uzyskana techniką drzeworytu (1.1)
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikdrzeworyt
dopełniaczdrzeworytu
celownikdrzeworytowi
biernikdrzeworyt
narzędnikdrzeworytem
miejscownikdrzeworycie
wołaczdrzeworycie
(1.2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdrzeworytdrzeworyty
dopełniaczdrzeworytudrzeworytów
celownikdrzeworytowidrzeworytom
biernikdrzeworytdrzeworyty
narzędnikdrzeworytemdrzeworytami
miejscownikdrzeworyciedrzeworytach
wołaczdrzeworyciedrzeworyty
przykłady:
(1.1) (…) japoński drzeworyt pozostawił rzeczywiście trwałe ślady w twórczości van Gogha.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. drzeworytnictwo n, drzeworytnik m, drzeworytniczka ż, drzeworytnia ż, drzeworycik mrz
przym. drzeworytowy, drzeworytniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) pol. drzewo + ryt < kalka z niem. Holzstich[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ „Przegląd humanistyczny”, t. 6, s. 114.
  2. ↑ Mirosław Bańko, Alicja Witalisz, O proporcji kalk i zapożyczeń właściwych w polszczyźnie, w: Kalkierungs- und Entlehnungssprachen in der Slavia, red. Kai Witzlack-Makarevich, Frank & Timme GmbH, 2018, s. 134.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=drzeworyt&oldid=8376020”