dominacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dominacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌdɔ̃mʲĩˈnaʦ̑ʲja], AS[dõmʹĩnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. przeważanie, panowanie nad czymś
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
składnia:
(1.1) dominacja + D. nad + N.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hegemonia, panowanie, przewaga, wyższość, supremacja, prymat; przest. preponderancja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. dominować, zdominować
rzecz. domena ż, dominowanie n, dominator m, dominatorka ż
przym. dominacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją W. Doroszewskiego zaleca stosować zamiast tego słowa synonimiczne „panowanie”, „przewaga” i „górowanie[1].
Wielki słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją A. Markowskiego określa to słowo jako nadużywane w języku prasy i zaleca używać synonimicznych „przewaga” i „panowanie[2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „dominacja” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 121.
  2. Hasło „dominacja” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 190.