daktylowiec
Wygląd
daktylowiec (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- (1.1) bot. dendr. Phoenix L.[1], drzewo z rodziny arekowatych, o pierzastych liściach; zob. też daktylowiec w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik daktylowiec daktylowce dopełniacz daktylowca daktylowców celownik daktylowcowi daktylowcom biernik daktylowiec / pot. daktylowca[2] daktylowce narzędnik daktylowcem daktylowcami miejscownik daktylowcu daktylowcach wołacz daktylowcu daktylowce
- przykłady:
- (1.1) Liście daktylowców są sztywne.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) daktylowiec kanaryjski • daktylowiec leśny • daktylowiec mąkodajny • daktylowiec nagięty • daktylowiec właściwy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) date palm
- azerski: (1.1) xurma ağacı, xurma palması
- białoruski: (1.1) фінікавая пальма ż
- czeski: (1.1) datlovník m
- francuski: (1.1) dattier m, phœnix m
- hebrajski: (1.1) תמר m
- hiszpański: (1.1) datilera ż, palma datilera ż
- niemiecki: (1.1) Dattelpalme ż
- portugalski: (1.1) tamareira ż
- węgierski: (1.1) datolyapálma
- włoski: (1.1) palma da dattero ż, palma da datteri ż
- źródła:
- ↑ Hasło „Phoenix” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „daktylowiec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.