długoskrzydły
długoskrzydły (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik długoskrzydły długoskrzydła długoskrzydłe długoskrzydli długoskrzydłe dopełniacz długoskrzydłego długoskrzydłej długoskrzydłego długoskrzydłych celownik długoskrzydłemu długoskrzydłej długoskrzydłemu długoskrzydłym biernik długoskrzydłego długoskrzydły długoskrzydłą długoskrzydłe długoskrzydłych długoskrzydłe narzędnik długoskrzydłym długoskrzydłą długoskrzydłym długoskrzydłymi miejscownik długoskrzydłym długoskrzydłej długoskrzydłym długoskrzydłych wołacz długoskrzydły długoskrzydła długoskrzydłe długoskrzydli długoskrzydłe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Były długoskrzydłe anioły, złote świąteczne dzwony i dzwonki z ciasta, kolorowe bałwanki[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) daw. długoskrzydlaty[2]
- antonimy:
- (1.1) krótkoskrzydły
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) даўгакрылы
- rosyjski: (1.1) длиннокрылый
- słowacki: (1.1) dlhokrídly
- szwedzki: (1.1) långvingad
- źródła:
- ↑ (MF), Wszystko dla Andrzeja, „Gazeta Krakowska”, 04/12/2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 463.