complicatio
complicatio (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sfałdowanie, zwinięcie[1]
- odmiana:
- (1) complicātiō, ~ōnis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik complicātiō complicātiōnēs dopełniacz complicātiōnis complicātiōnum celownik complicātiōnī complicātiōnibus biernik complicātiōnem complicātiōnēs ablatyw complicātiōne complicātiōnibus wołacz complicātiō complicātiōnēs
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. complico + -tio < łac. con- + plico; źródłosłów dla ang. complication, franc. complication, hiszp. complicación, katal. complicació, pol. komplikacja, port. complicação, rum. complicație, wł. complicazione
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 130.