centrowość

centrowość (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co centrowe; cecha tych, którzy są centrowi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	centrowość	centrowości
dopełniacz	centrowości	centrowości
celownik	centrowości	centrowościom
biernik	centrowość	centrowości
narzędnik	centrowością	centrowościami
miejscownik	centrowości	centrowościach
wołacz	centrowości	centrowości

przykłady:

składnia:

(1.1) centrowość + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. centrowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. centrowy + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: