canicapitus
canicapitus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) mit. psiogłowiec[1]
- odmiana:
- (1.1) canicapitus, ~i (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik canicapitus canicapitī dopełniacz canicapitī canicapitōrum celownik canicapitō canicapitīs biernik canicapitum canicapitōs ablatyw canicapitō canicapitīs wołacz canicapite canicapitī
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 87.