być w stanie

być w stanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbɨt͡ɕ ˈf‿stãɲɛ], AS: [być f‿stãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• -ni…• przyim. nie tw. syl. ^ⓘ

znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia

(1.1) móc, potrafić

odmiana:

(1.1) zob. być; „w stanie” nieodm.

przykłady:

(1.1) Roosevelt utracił władzę w nogach, ale dzięki rehabilitacji był w stanie utrzymać się na nich przez pewien czas (większość przemówień wygłaszał stojąc).

(1.1) Nawet doświadczone pielęgniarki nie były w stanie na to patrzeć.

składnia:

(1.1) być w stanie + bezokolicznik

kolokacje:

synonimy:

(1.1) móc, potrafić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) be able to
• chiński standardowy: (1.1) 会 (huì), 起 (qǐ)
• duński: (1.1) være i stand til, evne, kunne, formå
• esperanto: (1.1) povi
• norweski (bokmål): (1.1) være i stand til
• norweski (nynorsk): (1.1) vere i stand til
• rosyjski: (1.1) быть в состоянии

źródła: