evne

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

evne (język duński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) umiejętność, zdolność

czasownik

(2.1) móc, być w stanie
odmiana:
(1.1) (en) evne, evnen, evner, evnerne
(2.1) at evne, evner, evnede, evnet
przykłady:
(1.1) Man skal aldrig købe en papegøje udelukkende for dens evne til at imitere lyde.[1]Nigdy nie należy kupować papugi wyłącznie z uwagi na jej umiejętność naśladowania dźwięków.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) formå, være i stand til
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. evnerig, evnesvag
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.nord. efni
uwagi:
źródła: