bukszpan

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bukszpan (język polski)[edytuj]

bukszpan (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbukʃpãn], AS[bukšpãn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. głównie żywopłotowy krzew ozdobny o drobnych, odpornych na zimę liściach; zob. też bukszpan w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Poznań) gryczpan
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bukszpanowate nmos, bukszpanowce nmos, bukszpanowate nmos
przym. bukszpanowy, bukszpanowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
daw. niem. dial. buchs + span (drewno bukszpanowe importowane z Włoch)[1]
uwagi:
należy do wyjątków od zasady, że po spółgłoskach piszemy „rz[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 40.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Zasady pisowni i interpunkcji” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.