buńczuczny
buńczuczny (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [bũj̃n͇ˈt͡ʃut͡ʃnɨ], AS: [bũĩ ̯ṇčučny], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
przymiotnik jakościowy
- (1.1) buntowniczy, zaczepny, czupurny, zawadiacki
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik buńczuczny buńczuczna buńczuczne buńczuczni buńczuczne dopełniacz buńczucznego buńczucznej buńczucznego buńczucznych celownik buńczucznemu buńczucznej buńczucznemu buńczucznym biernik buńczucznego buńczuczny buńczuczną buńczuczne buńczucznych buńczuczne narzędnik buńczucznym buńczuczną buńczucznym buńczucznymi miejscownik buńczucznym buńczucznej buńczucznym buńczucznych wołacz buńczuczny buńczuczna buńczuczne buńczuczni buńczuczne stopień wyższy buńczuczniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik buńczuczniejszy buńczuczniejsza buńczuczniejsze buńczuczniejsi buńczuczniejsze dopełniacz buńczuczniejszego buńczuczniejszej buńczuczniejszego buńczuczniejszych celownik buńczuczniejszemu buńczuczniejszej buńczuczniejszemu buńczuczniejszym biernik buńczuczniejszego buńczuczniejszy buńczuczniejszą buńczuczniejsze buńczuczniejszych buńczuczniejsze narzędnik buńczuczniejszym buńczuczniejszą buńczuczniejszym buńczuczniejszymi miejscownik buńczuczniejszym buńczuczniejszej buńczuczniejszym buńczuczniejszych wołacz buńczuczniejszy buńczuczniejsza buńczuczniejsze buńczuczniejsi buńczuczniejsze stopień najwyższy najbuńczuczniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbuńczuczniejszy najbuńczuczniejsza najbuńczuczniejsze najbuńczuczniejsi najbuńczuczniejsze dopełniacz najbuńczuczniejszego najbuńczuczniejszej najbuńczuczniejszego najbuńczuczniejszych celownik najbuńczuczniejszemu najbuńczuczniejszej najbuńczuczniejszemu najbuńczuczniejszym biernik najbuńczuczniejszego najbuńczuczniejszy najbuńczuczniejszą najbuńczuczniejsze najbuńczuczniejszych najbuńczuczniejsze narzędnik najbuńczuczniejszym najbuńczuczniejszą najbuńczuczniejszym najbuńczuczniejszymi miejscownik najbuńczuczniejszym najbuńczuczniejszej najbuńczuczniejszym najbuńczuczniejszych wołacz najbuńczuczniejszy najbuńczuczniejsza najbuńczuczniejsze najbuńczuczniejsi najbuńczuczniejsze
- przykłady:
- (1.1) Mowa Hitlera w monachijskiej Löwenbraükeller jest buńczucznym, przeplatanym wulgarną ironią, usprawiedliwianiem się[2].
- (1.1) Nawet dyplomacja pruska tak buńczuczna, zajmowała wobec Wielkiej Brytanii stanowisko niezmiernie ostrożne[3].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wyzywający, wojowniczy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. buńczuk mrz, buńczuczność ż
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) blasterous
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Henryk Wereszycki, Sojusz trzech cesarzy. Walka o pokój europejski 1872–1878, 2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
