bryta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

bryta (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) łamać, złamać[1][2]
odmiana:
(1.1) att bryta, bryter, bröt, brutit, bryt!
przykłady:
(1.1) Han bröt benet i cykelolyckan.On złamał nogę w wypadku rowerowym.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bryta avbryta av motbryta inbryta nedbryta nerbryta sammanbryta uppbryta ut
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brytning
czas. avbryta
związki frazeologiczne:
(1.1) bryta en lans för någon
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 77.