bronz

bronz (język czeski)

wymowa:: ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bronz	bronzy
dopełniacz	bronzu	bronzů
celownik	bronzu	bronzům
biernik	bronz	bronzy
wołacz	bronze	bronzu
miejscownik	bronzu	bronzech
narzędnik	bronzem	bronzy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: przym. bronzový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bronz (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) hutn. brąz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:: rzecz. bronzo, bronzaĵo, bronzado, bronzisto, bronzepoko; przym. bronza; czas. bronzi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:: Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.

źródła:

bronz (język rumuński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hutn. brąz

(1.2) brąz (przedmiot)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	forma	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M. / B.	nieokreślona	un bronz	niște bronzuri
M. / B.	określona	bronzul	bronzurile
D. / C.	nieokreślona	unui bronz	unor bronzuri
D. / C.	określona	bronzul	bronzurile

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bronz (język słowacki)

bronz (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hutn. brąz^[1]

(1.2) brąz (kolor)^[1]

(1.3) sport. slang. brąz, brązowy medal^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: przym. bronzový; przysł. bronzovo; czas. bronzovať ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1 2 3 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 51.

bronz (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hutn. brąz, spiż

przymiotnik

(2.1) brązowy, spiżowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:: (1.1) bronzérem • bronzfigura • bronzkor • bronzműves • bronzszínű • bronzszobor

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. bronzolás; czas. bronzol

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bronz (język wilamowski)

bronz (1.3)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:: ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hutn. brąz^[1]

(1.2) brąz (przedmiot)

(1.3) brąz (kolor brązowy – kolor brązu)

(1.4) geol. brąz (epoka brązu)

(1.5) sport. brąz (brązowy medal)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. bronzcajt

związki frazeologiczne:

etymologia:: franc. bronze, wł. bronzo

uwagi:

źródła:

↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.

[Ss-p-1] 1 2 3 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 51.

[2] Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.

[1]

[1]