bronchus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bronchus (język angielski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) anat. oskrzele
odmiana:
(1.1) lp bronchus; lm bronchi
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. bronchially
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. bronchus
uwagi:
źródła:

bronchus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. oskrzele[1]
odmiana:
(1) bronch|us, ~i (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Marcin Piekarz, Lingua Latina medicinalis, Medycyna Praktyczna, Kraków 1996, ISBN 83-901013-5-1, s. 216.

bronchus (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) anat. oskrzele[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prieduška
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bronchitída ż
przym. bronchiálny, bronchitický
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. bronchus
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „bronchus” w: Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.