broker
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
broker (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) finans. osoba zajmująca się pośrednictwem w transakcjach towarowych, pieniężnych, frachtowych lub ubezpieczeniowych[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik broker brokerzy dopełniacz brokera brokerów celownik brokerowi brokerom biernik brokera brokerów narzędnik brokerem brokerami miejscownik brokerze brokerach wołacz brokerze brokerzy depr. M. i W. lm: (te) brokery
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „broker” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 96.
- ↑
Hasło „broker” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
broker (język angielski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
broker (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zdenko Dobrík, Klasifikácia anglicizmov a oblasti ich používania v súčasnej nemčine a slovenčine, w: Języki zachodniosłowiańskie w XXI wieku, t. 3, Współczesne języki słowiańskie, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2009, s. 53.