bojar
bojar (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. w dawnej Bułgarii, Rosji i Rusi Kijowskiej członek klasy najbardziej znaczących w państwie feudałów; zob. też bojar w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bojar bojarzy dopełniacz bojara bojarów celownik bojarowi bojarom biernik bojara bojarów narzędnik bojarem bojarami miejscownik bojarze bojarach wołacz bojarze bojarzy depr. M. i W. lm: (te) bojary
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) boyar
- białoruski: (1.1) баярын m
- bułgarski: (1.1) болярин m
- czeski: (1.1) bojar m
- esperanto: (1.1) bojaro
- litewski: (1.1) bajoras m
- nowogrecki: (1.1) βογιάρος m
- rosyjski: (1.1) боярин m
- słowacki: (1.1) bojar m
- ukraiński: (1.1) боярин m
- źródła:
bojar (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bojar bojaři dopełniacz bojara bojarů celownik bojarovi / bojaru bojarům biernik bojara bojary wołacz bojare bojaři miejscownik bojarovi / bojaru bojarech narzędnik bojarem bojary
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bojar (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „bojar” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.