bohemista

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bohemista (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌbɔxɛ̃ˈmʲista], AS[boχẽmʹista], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista w zakresie bohemistyki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bohemistyka ż, bohemizm m, Bohemia ż
forma żeńska bohemistka ż
przym. bohemistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
od Bohemia
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

bohemista (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) bohemista
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bohemismus m, bohemistika, bohemistka
przym. bohemistický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

bohemista (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) bohemista[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bohemistika ż, bohemizmus m
forma żeńska bohemistka ż
przym. bohemistický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 43.