bohemistka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bohemistka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌbɔxɛ̃ˈmʲistka], AS[boχẽmʹistka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) znawczyni języka, historii i kultury czeskiej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bohemia ż, bohemistyka ż, bohemizm mrz
forma męska bohemista mos
przym. bohemistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. bohemista + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: bohemista
źródła:

bohemistka (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bohemistka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bohemismus m, bohemistika ż, bohemista m
przym. bohemistický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

bohemistka (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bohemistka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) slavistka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bohemistika ż, bohemizmus m
forma męska bohemista m
przym. bohemistický
związki frazeologiczne:
etymologia:
słc. bohemista + -ka
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 43.