bezładność

bezładność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bezładne; cecha tych, którzy są bezładni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bezładność	bezładności
dopełniacz	bezładności	bezładności
celownik	bezładności	bezładnościom
biernik	bezładność	bezładności
narzędnik	bezładnością	bezładnościami
miejscownik	bezładności	bezładnościach
wołacz	bezładności	bezładności

przykłady:

składnia:

(1.1) bezładność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezład m

przym. bezładny

przysł. bezładnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. bezładny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: