begard

begard (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. rel. członek średniowiecznego heretyckiego bractwa propagującego ideał prostego życia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	begard	begardzi
dopełniacz	begarda	begardów
celownik	begardowi	begardom
biernik	begarda	begardów
narzędnik	begardem	begardami
miejscownik	begardzie	begardach
wołacz	begardzie	begardzi
depr. M. i W. lm: (te) begardy

przykłady:

(1.1) Gerward przeniósł begardów do swoich dóbr w Dobrzejewicach, gdzie przebywali do śmierci.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śr.łac. begardus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Beghard, Beguard
• słowacki: (1.1) beghard m
• włoski: (1.1) begardo m

źródła: