autonomiczność

autonomiczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest autonomiczne; cecha tych, którzy są autonomiczni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	autonomiczność	autonomiczności
dopełniacz	autonomiczności	autonomiczności
celownik	autonomiczności	autonomicznościom
biernik	autonomiczność	autonomiczności
narzędnik	autonomicznością	autonomicznościami
miejscownik	autonomiczności	autonomicznościach
wołacz	autonomiczności	autonomiczności

przykłady:

składnia:

(1.1) autonomiczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. autonomia ż, autonomista mos, autonomistka ż, autonomizowanie n

przym. autonomiczny, autonomistyczny

przysł. autonomicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. autonomiczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) аўтаномнасць ż
• bułgarski: (1.1) автономност ż
• rosyjski: (1.1) автономность ż
• ukraiński: (1.1) автономність ż

źródła: