attaš
attaš (język hetycki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik at-ta-aš at-te-eš, at-ti-iš, at-ti-e-eš dopełniacz at-ta-aš at-ta-aš, at-ta-an¹ celownik-miejscownik at-ti at-ta-aš biernik at-ta-an at-tu-uš pochodnik at-ta-az at-ta-az narzędnik at-ti-it at-ti-it allatyw at-ta — ¹ st.hetyc.
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- etymologia:
- z praanat. *atta, z praindoeur. *átta
- por. palaj. papa- → ojciec, luwijskiC tāta/i- → ojciec, luwijskiH tata/i- → ojciec, lid. taada- → ojciec, lic. tede/i- → ojciec, łac. atta → ojciec, gr. ἄττα → ojciec, goc. 𐌰𐍄𐍄𐌰 (atta) → ojciec, scs. отьць → ojciec, huryc. attai → ojciec
- uwagi:
- war. addaš
- Zapisywane również za pomocą akadogramu ABU[1] i sumerogramu A.A.MU[1] (A.A.MU wyłącznie w wyrażeniu dla mojego ojca)[3].
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 A. Kloekhorst, Etymological Dictionary of the Hittite Inherited Lexicon, Brill, Leiden–Boston 2008, s.v. atta-, s. 225.
- ↑ J. Friedrich, A. Kammenhuber, Hethitisches Wörterbuch, Bd I (A), Heidelberg 1975–1984, s.v. atta-, s. 541.
- ↑ 3,0 3,1 J. Puhvel, Hittite Etymological Dictionary, vol. I–II, Walter de Gruyter, Berlin–New York–Amsterdam 1984, s.v. atta-, s. 224.
- ↑ J. Puhvel, Hittite Etymological Dictionary, vol. I–II, Walter de Gruyter, Berlin–New York–Amsterdam 1984, s.v. anna-, s. 56.