anstecken

anstecken (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈanˌʃtɛkn̩] ​ IPA: [ˌʃtɛktə ˈan] IPA: [ˈanɡəˌʃtɛkt]

​

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) zarażać (się), zarazić (się)

(1.2) zapalać, zapalić

(1.3) przypinać, przypiąć, przyczepiać, przyczepić

odmiana:

(1.1-3) ansteck|en (steckt an), steckte an, angesteckt (haben)

przykłady:

(1.1) Er hat sie mit Grippe angesteckt. → Zaraził ją grypą.

(1.1) Wir sollten uns nicht von der allgemeinen Hektik anstecken lassen. → Nie powinniśmy pozwolić się zarazić powszechnym rozgorączkowaniem.

składnia:

(1.1) etw./jdn. +Akk. mit etw. +Dat. anstecken

(1.1) sich bei etw./jdm. +Dat. mit etw. +Dat. anstecken

(1.2) etw./jdn. anstecken

(1.3) etw./jdn. an +Dat. anstecken

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) infizieren

(1.2) anzünden

(1.3) befestigen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Antecken n, Ansteckung ż

przym. ansteckend

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. anestecken

uwagi:

zobacz też: stecken • abstecken • anstecken • aufstecken • ausstecken • bestecken • durchstecken • umstecken • verstecken • wegstecken • zurückstecken • zustecken

źródła: