Przejdź do zawartości

agonistyka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

agonistyka (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. w starożytnej Grecji: współzawodnictwo w agonach[1][2]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikagonistyka
dopełniaczagonistyki
celownikagonistyce
biernikagonistykę
narzędnikagonistyką
miejscownikagonistyce
wołaczagonistyko
przykłady:
(1.1) Igrzyska amfiteatrze były dla Rzymu najbardziej znamienne skutkiem swego charakteru, jakiego nie znała humanitarna agonistyka grecka.
(1.1) Zainteresowanie starożytną agonistyką przypada w Polsce na wiek XX.
składnia:
kolokacje:
(1.1) grecka agonistyka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) współzawodnictwo, rywalizacja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. agon m
przym. agonistyczny, agoniczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „agonistyka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „agonistyka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=agonistyka&oldid=7762185”