adiektywizacja
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
adiektywizacja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. przekształcanie się innych części mowy w przymiotniki[1]; zob. też adiektywizacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik adiektywizacja adiektywizacje dopełniacz adiektywizacji adiektywizacji / przest. adiektywizacyj celownik adiektywizacji adiektywizacjom biernik adiektywizację adiektywizacje narzędnik adiektywizacją adiektywizacjami miejscownik adiektywizacji adiektywizacjach wołacz adiektywizacjo adiektywizacje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. adiektywizowanie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. adiectivum → przymiotnik[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „adiektywizacja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
