ałun

ałun (język polski)

ałun (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈawũn], AS: [au̯ũn], zjawiska fonetyczne: nazal., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. stosowany w garbarstwie i medycynie, rozpuszczalny w wodzie, krystaliczny siarczan metalu

(1.2) chem. pot. ałun potasowy; zob. też ałun potasowy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ałun	ałuny
dopełniacz	ałunu	ałunów
celownik	ałunowi	ałunom
biernik	ałun	ałuny
narzędnik	ałunem	ałunami
miejscownik	ałunie	ałunach
wołacz	ałunie	ałuny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ałunowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. alun < łac. alumen

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) alum
• białoruski: (1.1) галын m
• esperanto: (1.1) aluno
• górnołużycki: (1.1) alawn m
• interlingua: (1.1) alume
• niemiecki: (1.1) Alaun m
• rosyjski: (1.1) квасцы lm
• słowacki: (1.1) kamenec m
• szwedzki: (1.2) alun w
• węgierski: (1.1) timsó
• włoski: (1.1) allume m

źródła: