Wurzel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Wurzel (język niemiecki)[edytuj]

Wurzeln (1.1)
Wurzel (Radix) (1.2):
n - Wurzelexponent
a - Radikand
wymowa:
lp IPA[ˈvʊrtsəl] ?/i lm [ˈvʊrtsəln]
?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. korzeń
(1.2) mat. pierwiastek
(1.3) jęz. rdzeń
odmiana:
(1.1-3)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) Wurzelziehen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. Würzelchen n, Würzlein n
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. wurzel
uwagi:
źródła: