Timbuktu
Timbuktu (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Timbuktu Timbuktu dopełniacz Timbuktu Timbuktu celownik Timbuktu Timbuktu biernik Timbuktu Timbuktu narzędnik Timbuktu Timbuktu miejscownik Timbuktu Timbuktu wołacz Timbuktu Timbuktu
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Timbuktu
- czeski: (1.1) Timbuktu n
- francuski: (1.1) Tombouctou
- hiszpański: (1.1) Tombuctú
- słowacki: (1.1) Timbuktu n
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 537.
Timbuktu (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Názvy geografických objektov z územia mimo SR. Zoznam exoným., Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, s. 64.