Tartara

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Tartara (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. Tartar[1]
odmiana:
(1.1) Tartara, Tartarorum (deklinacja II)
przypadekliczba mnoga
mianownikTartara
dopełniaczTartarōrum
celownikTartarīs
biernikTartara
ablatywTartarīs
wołaczTartara
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Tartaros, Tartarus
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. Τάρταρα
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 674.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Tartara&oldid=6488169”