Türken

Türken (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈtʏʁkŋ̩]

​

znaczenia:

rzeczownik, forma fleksyjna

(1.1) lm od: Türke

rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki

(2.1) fałszowanie, nabieranie, oszukiwanie

rzeczownik, rodzaj męski

(3.1) austr. kukurydza

odmiana:

(1.1) zob. Türke

(2.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	das Türken
dopełniacz	des Türkens
celownik	dem Türken
biernik	das Türken

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	der Türken
dopełniacz	des Türkens
celownik	dem Türken
biernik	den Türken

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. türken

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: