Staunen

Staunen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /ˈʃtaunən/

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki

(1.1) zdziwienie, zdumienie

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	das Staunen
dopełniacz	des Staunens
celownik	dem Staunen
biernik	das Staunen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. staunen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: