szafran

szafran (język polski)

szafran (1.1) uprawny

szafran (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈʃafrãn], AS: [šafrãn], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. zob. krokus

(1.2) kulin. przyprawa otrzymywana z wysuszonych pręcików lub słupków krokusów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szafran	szafrany
dopełniacz	szafranu	szafranów
celownik	szafranowi	szafranom
biernik	szafran	szafrany
narzędnik	szafranem	szafranami
miejscownik	szafranie	szafranach
wołacz	szafranie	szafrany

(1.2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	szafran
dopełniacz	szafranu
celownik	szafranowi
biernik	szafran
narzędnik	szafranem
miejscownik	szafranie
wołacz	szafranie

przykłady:

(1.2) Szafran jest jedną z najdroższych przypraw świata.

składnia:

kolokacje:

(1.1) szafran fałszywy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) przyprawa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szafranka ż, szafranik mrz, Szafrański mos

przym. szafranowy

przysł. szafranowo

związki frazeologiczne:

znać się jak gęś na szafranie

etymologia:

czes. šafrán, niem. Safran, wł. zafferano z arab. زعفران

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: krokus

• angielski: (1.2) saffron
• arabski: (1.2) زعفران
• baskijski: (1.1) azafrai; (1.2) azafrai
• esperanto: (1.1) safrano; (1.2) safrano
• francuski: (1.2) safran m
• gudźarati: (1.2) કેસર n (kēsara)
• hiszpański: (1.1) azafrán m; (1.2) azafrán m
• kataloński: (1.1) safrà m; (1.2) safrà m
• kazachski: (1.1) запырангүл
• niemiecki: (1.2) Safran m
• nowogrecki: (1.1) κρόκος m, ζαφορά ż, σαφράν n; (1.2) σαφράν n
• ormiański: (1.1) քրքում
• perski: (1.2) زعفران
• portugalski: (1.2) açafrão m
• rosyjski: (1.1) шафран m, крокус m; (1.2) шафран m
• sanskryt: (1.2) पाटल, पीतक
• sycylijski: (1.2) zaffarana
• szwedzki: (1.2) saffran w
• tajski: (1.1) ต้นหญ้าฝรั่น
• tybetański: (1.2) གུར་ཀུམ
• urdu: (1.2) زعفران
• wilamowski: (1.1) zofra m; (1.2) zofra m
• włoski: (1.1) zafferano m; (1.2) zafferano m

źródła: