brakować

brakować (język polski)

wymowa:

IPA: [braˈkɔvaʨ̑], AS: [brakovać]

znaczenia:

czasownik nieprzechodni, aspekt niedokonany

(1.1) być w zbyt małej ilości lub liczbie, nie wystarczać

czasownik przechodni, aspekt niedokonany

(2.1) urz. kontrolować jakość towarów, wyrobów poprzez odrzucanie braków

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		brakować
czas teraźniejszy		brakuję	brakujesz	brakuje	brakujemy	brakujecie	brakują
czas przeszły	m	brakowałem	brakowałeś	brakował	brakowaliśmy	brakowaliście	brakowali
	ż	brakowałam	brakowałaś	brakowała	brakowałyśmy	brakowałyście	brakowały
	n	brakowałom	brakowałoś	brakowało
tryb rozkazujący		niech brakuję	brakuj	niech brakuje	brakujmy	brakujcie	niech brakują
pozostałe formy czas przyszły m będę brakował, będę brakować będziesz brakował, będziesz brakować będzie brakował, będzie brakować będziemy brakowali, będziemy brakować będziecie brakowali, będziecie brakować będą brakowali, będą brakować ż będę brakowała, będę brakować będziesz brakowała, będziesz brakować będzie brakowała, będzie brakować będziemy brakowały, będziemy brakować będziecie brakowały, będziecie brakować będą brakowały, będą brakować n będę brakowało, będę brakować będziesz brakowało, będziesz brakować będzie brakowało, będzie brakować czas zaprzeszły m brakowałem był brakowałeś był brakował był brakowaliśmy byli brakowaliście byli brakowali byli ż brakowałam była brakowałaś była brakowała była brakowałyśmy były brakowałyście były brakowały były n brakowałom było brakowałoś było brakowało było forma bezosobowa czasu przeszłego brakowano tryb przypuszczający m brakowałbym, byłbym brakował brakowałbyś, byłbyś brakował brakowałby, byłby brakował brakowalibyśmy, bylibyśmy brakowali brakowalibyście, bylibyście brakowali brakowaliby, byliby brakowali ż brakowałabym, byłabym brakowała brakowałabyś, byłabyś brakowała brakowałaby, byłaby brakowała brakowałybyśmy, byłybyśmy brakowały brakowałybyście, byłybyście brakowały brakowałyby, byłyby brakowały n brakowałobym, byłobym brakowało brakowałobyś, byłobyś brakowało brakowałoby, byłoby brakowało imiesłów przymiotnikowy czynny m brakujący, niebrakujący ż brakująca, niebrakująca brakujące, niebrakujące n brakujące, niebrakujące imiesłów przymiotnikowy bierny m brakowany, niebrakowany brakowani, niebrakowani ż brakowana, niebrakowana brakowane, niebrakowane n brakowane, niebrakowane imiesłów przysłówkowy współczesny brakując, nie brakując rzeczownik odczasownikowy brakowanie, niebrakowanie

przykłady:

(1.1) Brakuje mi moich ulubionych butów, które zostawiłem w domu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) wystarczać

wyrazy pokrewne:

(1-2) rzecz. brak

(1.1) czas. braknąć dk.; zabraknąć dk.

(2.1) rzecz. brakowanie; czas. wybrakować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) miss, lack
• arabski: (1.1) نقص
• dolnołużycki: (1.1) felowaś, brachowaś
• esperanto: (1.1) manki
• hiszpański: (1.1) faltar
• interlingua: (1.1) mancar, carer
• islandzki: (1.1) vanta
• jidysz: (1.1) פֿעלן
• niemiecki: (1.1) fehlen, mangeln
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) недоставать
• słowacki: (1.1) chýbať
• szwedzki: (1.1) saknas, fattas, tryta
• tetum: (1.1) mukit, falta
• włoski: (1.1) mancare

źródła: