Oldenburg
Oldenburg (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w północno-zachodnich Niemczech, ze stolicą w Oldenburgu (1.2)[1]; zob. też Oldenburg (kraina) w Wikipedii
- (1.2) geogr. miasto w północno-zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Dolna Saksonia; zob. też Oldenburg w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Oldenburg dopełniacz Oldenburga celownik Oldenburgowi biernik Oldenburg narzędnik Oldenburgiem miejscownik Oldenburgu wołacz Oldenburgu
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Oldenburczyk m, Oldenburka ż, oldenburczyk m, oldenburka ż, oldenburg mzw
- przym. oldenburski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 215.