Keile

Keile (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈkaɪ̯lə]

​

znaczenia:

rzeczownik, forma fleksyjna

(1.1) lm od: Keil

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) pot. reg. cięgi, baty

odmiana:

(1.1) zob. Keil

(2.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	die Keile
dopełniacz	der Keile
celownik	der Keile
biernik	die Keile

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.Keilen n, Keilerei ż, Keiler m, Keilerin ż

czas. keilen

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. keilen

uwagi:

źródła: