Instrumental

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Instrumental (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
lp IPA[ɪnstʀumɛnˈtaːl]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. narzędnik (np. w językach słowiańskich)

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) muz. muzyka instrumentalna
odmiana:
(1.1)[1]
(2.1)[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(2.1) Instrumentalsatz
synonimy:
(1.1) Instrumentalis, Womit-Fall
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Instrument n, Instrumentalisierung ż
przym. instrumental, instrumentell
tem. słow. Instrument
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. instrumentalis
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Słownictwo gramatyczne
źródła: