Dusel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Dusel (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
lp IPA[ˈduːzl̩] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) fuks, fart, szczęście
(1.2) reg. oszołomienie, odurzenie
odmiana:
(1.1-2)[1] blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Duselei ż
czas. duseln
przym. duselig, duslig, düselig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: