Bucefał

Bucefał (język polski)

Aleksander na Bucefale (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

(1.1) hist. koń Aleksandra Wielkiego; zob. też Bucefał w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Bucefał
dopełniacz	Bucefała
celownik	Bucefałowi
biernik	Bucefała
narzędnik	Bucefałem
miejscownik	Bucefale
wołacz	Bucefale

przykłady:

(1.1) Aleksander dosiadał Bucefała we wszystkich swych kampaniach wojennych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bucefał mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Bucephalus < gr. Βουκέφαλος < gr. βουκέφαλος → byczogłowy < gr. βοῦς + κεφαλή

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Bucephalus, Bucephalas
• francuski: (1.1) Bucéphale m
• hiszpański: (1.1) Bucéfalo m
• łaciński: (1.1) Bucephalus m
• nowogrecki: (1.1) Βουκεφάλας m
• starogrecki: (1.1) Βουκέφαλος m, Βουκεφάλας m
• włoski: (1.1) Bucefalo m

źródła: