Brunft

Brunft (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [bʀʊnft]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) łow. rykowisko okres godowy (nieudomowionych zwierząt kopytnych)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Brunft	die Brünfte
dopełniacz	der Brunft	der Brünfte
celownik	der Brunft	den Brünften
biernik	die Brunft	die Brünfte

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Brunftzeit

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Paarungszeit

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) Brunfthirsch • Brunftplatz • Brunftschrei

wyrazy pokrewne:

czas. brunften

przym. brünftig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Termin Brunftzeit odnosi się do okresu godowego dziczyzny kopytnej.

źródła: