Walentyna

Walentyna (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvalɛ̃nˈtɨ̃na], AS: [valẽntỹna], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: Walen•tyna

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Walentyna w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) pani Walentyna • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Walentyna • kobieta imieniem (o imieniu) Walentyna • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Walentyna • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Walentyna • otrzymać / dostać / przybrać imię Walentyna • dzień imienin / imieniny Walentyny

synonimy:

(1.1) zdrobn. Walentynka, Wala

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Walek mos, Waluś mos, Walentyn mos, walentynka ż, walentynkowość ż

zdrobn. Walentynka ż, Wala ż

forma męska Walenty mos

przym. walentynkowy

przysł. walentynkowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Валянціна ż
• bułgarski: (1.1) Валентина ż
• czeski: (1.1) Valentýna ż
• francuski: (1.1) Valentine ż
• hiszpański: (1.1) Valentina ż
• łaciński: (1.1) Valentina ż
• nowogrecki: (1.1) Βαλεντίνα ż
• rosyjski: (1.1) Валентина ż
• słowacki: (1.1) Valentína ż
• włoski: (1.1) Valentina ż

źródła: