Przejdź do zawartości

ciekawość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 10:46, 21 mar 2022 autorstwa Zuiarra (dyskusja | edycje) (dodano baskijski: (1.1) jakin-min, jakin-nahi, jakingura)
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 21 mar 2022, była oparta na tej wersji.

ciekawość (język polski)

ciekawość (1.1)
wymowa:
IPA: [ʨ̑ɛˈkavɔɕʨ̑], AS: [ćekavość], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chęć poznania czegoś, doświadczenia czegoś
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikciekawośćciekawości
dopełniaczciekawościciekawości
celownikciekawościciekawościom
biernikciekawośćciekawości
narzędnikciekawościąciekawościami
miejscownikciekawościciekawościach
wołaczciekawościciekawości
przykłady:
(1.1) Dzieci mają naturalną ciekawość otaczającego je świata.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zaciekawienie, zainteresowanie
antonimy:
(1.1) znudzenie, nuda
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) fascynacja, wnikliwość, wścibstwo[1]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciekawostka ż, zaciekawienie n, ciekawski m, ciekawska ż
czas. ciekawić ndk., zaciekawić dk.
przym. ciekawy, ciekawski
przysł. ciekawie
związki frazeologiczne:
ciekawość to pierwszy stopień do piekła • umierać z ciekawości
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ciekawość&oldid=7904021”