namolność

namolność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. cecha tego, co namolne; cecha tych, którzy są namolni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	namolność	namolności
dopełniacz	namolności	namolności
celownik	namolności	namolnościom
biernik	namolność	namolności
narzędnik	namolnością	namolnościami
miejscownik	namolności	namolnościach
wołacz	namolności	namolności

przykłady:

składnia:

(1.1) namolność + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) natrętność, natarczywość, nachalność; posp. upierdliwość

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. namolny

przysł. namolnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. namolny + -ość

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

źródła: