бульба

бульба (język białoruski)

бульба (1.1)

transliteracja:

bulʹba

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ziemniak, ziemniaki

odmiana:

(1.1) D. бульбы blm

przykłady:

(1.1) На полі расла бульба. → Na polu rosły ziemniaki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ачышчаць бульбу → obierać ziemniaki • гатаваць / смажыць бульбу → gotować / smażyć ziemniaki • бульба ў мундзірах → ziemniaki w mundurkach

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. бульбянішча n

przym. бульбяшны, бульбяны

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

бульба (język ukraiński)

бульби (1.1)

transliteracja:

bulʹba

wymowa:

IPA: /bˈulʲbɐ/ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. bulwa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) бульби картоплі

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. бульбиця ż, бульбан m, бульбашка ż

zdrobn. бульбочка ż

przym. бульбовий, бульбастий, бульбочковий, бульбашковий

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: