bulwa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: bùlwa

bulwa (język polski)[edytuj]

bulwy (1.1)
bulwy (1.2)
bulwy (1.3)
wymowa:
IPA[ˈbulva], AS[bulva]
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. zgrubiała część korzenia lub pędu[1]; zob. też bulwa w Wikipedii
(1.2) reg. białost. reg. (Kresy)[2] ziemniak
(1.3) bot. pot. słonecznik bulwiasty; zob. też słonecznik bulwiasty w Wikipedii
(1.4) pot. zgrubienie, wypukłość

wykrzyknik

(2.1) uczn. eufem. kurwa[3]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Batat jest gatunkiem wilca z dużymi bulwami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bulwocebula
synonimy:
(1.2) ziemniak, kartofel
(1.3) słonecznik bulwiasty, topinambur
(1.4) guz, zgrubienie, wypukłość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bulwica ż, bulwiastość ż, bulwowanie n
zdrobn. bulwka ż
czas. bulwować ndk.
przym. bulwowy, bulwiasty
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) prasł. *buliti → „obrzmiewać, pęcznieć; wytrzeszczać oczy”[1]
(1.2) ukr. бу́льба[2] (bulʹba)
(2.1) podobieństwo fonetyczne do pol. kurwa[3]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Botanika
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ziemniak
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: topinambur
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zgrubienie
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kurwa
źródła:
  1. 1,0 1,1 Kazimierz Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik etymologiczno-historyczny, t. I-II, 1999-2001, Kraków
  2. 2,0 2,1 Tadeusz Lehr, O mowie Polaków w Galicji wschodniej, „Język Polski” nr 2–3/1914, s. 48.
  3. 3,0 3,1 Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 226.