zwiadowczyni

zwiadowczyni (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzvʲjadɔfˈʧ̑ɨ̃ɲi], AS: [zvʹi ̯adofčỹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: zwiadowca

(1.2) pszcz. forma skrócona od pszczoła zwiadowczyni

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zwiadowczyni	zwiadowczynie
dopełniacz	zwiadowczyni	zwiadowczyń
celownik	zwiadowczyni	zwiadowczyniom
biernik	zwiadowczynię	zwiadowczynie
narzędnik	zwiadowczynią	zwiadowczyniami
miejscownik	zwiadowczyni	zwiadowczyniach
wołacz	zwiadowczyni	zwiadowczynie

przykłady:

(1.1) Kobiety uczestniczyły w powstaniu styczniowym, pełniąc funkcje łączniczek, zwiadowczyń, kurierek, adiutantek, sanitariuszek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) żołnierka

(1.2) pszczoła

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwiad m

forma męska zwiadowca m

przym. zwiadowczy, zwiadowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. zwiadowca + -yni

(1.2) pol. pszczoła zwiadowczyni

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: zwiadowca

źródła: