łączniczka

łączniczka (język polski)

wymowa:

IPA: [wɔ̃n͇t͡ʃʲˈɲit͡ʃka], AS: [u̯õṇčʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta w służbie wojskowej, której zadaniem jest utrzymywanie łączności między placówkami wojskowymi, oddziałem a dowódcą, przekazywanie meldunków, rozkazów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łączniczka	łączniczki
dopełniacz	łączniczki	łączniczek
celownik	łączniczce	łączniczkom
biernik	łączniczkę	łączniczki
narzędnik	łączniczką	łączniczkami
miejscownik	łączniczce	łączniczkach
wołacz	łączniczko	łączniczki

przykłady:

(1.1) Babcia Laury podczas drugiej wojny światowej była łączniczką batalionu „Zośka”.

składnia:

kolokacje:

(1.1) łączniczka dowództwa • łączniczka batalionu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łączność, łącznik

czas. łączyć, połączyć, przyłączyć

przym. łącznikowy, łączny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: łącznik

• angielski: (1.1) liaison officer
• niemiecki: (1.1) Melderin ż

źródła: