żołnierz wyklęty
- wymowa:
- , IPA: [ˈʒɔwʲɲɛʒ vɨˈklɛ̃ntɨ], AS: [žou̯ʹńež vyklẽnty], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. żołnierz podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego lat 40 i 50 XX wieku, stawiający opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej ZSRR; zob. też żołnierze wyklęci w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żołnierz wyklęty żołnierze wyklęci dopełniacz żołnierza wyklętego żołnierzy wyklętych celownik żołnierzowi wyklętemu żołnierzom wyklętym biernik żołnierza wyklętego żołnierzy wyklętych narzędnik żołnierzem wyklętym żołnierzami wyklętymi miejscownik żołnierzu wyklętym żołnierzach wyklętych wołacz żołnierzu wyklęty żołnierze wyklęci depr. M. i W. lm: (te) żołnierze wyklęte
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) żołnierz niezłomny, wyklęty
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) częściej w lm
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) выкляты жаўнер m
- źródła: