самалюбнасць

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

самалюбнасць (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
samalûbnascʹ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) samolubność, samolubstwo[1]
odmiana:
(1.1)[2]
przypadekliczba pojedyncza
mianownikсамалю́бнасць
dopełniaczсамалю́бнасці
celownikсамалю́бнасці
biernikсамалю́бнасць
narzędnikсамалю́бнасцю
miejscownikсамалю́бнасці
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) самалюбства, самалюбівасць, сябелюбнасць
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. самалюбства n, самалюбаванне n, самалюбівасць ż, самалюбец m, самалюб m, самалюбка ż
przym. самалюбны, самалюбівы
przysł. самалюбна, самалюбіва
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „самалюбнасць” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „самалюбнасць” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=самалюбнасць&oldid=7491108”