самалюб

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

самалюб (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
samalûb
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pot. samolub[1]
odmiana:
(1.1)[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) самалюбец, сябелюб, сябелюбец, эгаіст; pot. шкурнік
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) эгацэнтрык, эгацэнтрыст
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. самалюбства n, самалюбаванне n, самалюбівасць ż, самалюбнасць ż, самалюбец m
forma żeńska самалюбка ż
przym. самалюбны, самалюбівы
przysł. самалюбна, самалюбіва
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „самалюб” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „самалюб” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.